ค่ะ มนัสการค่ะ

礼貌用词 顶礼 礼貌用词

คือถ้าในรูปแบบ

是 如果 在 固定形式

หนูเดินจงกรมค่ะ 

我 经行  语气词

อยากจะให้หลวงพ่อ

想    要 让 隆波

แนะนำว่า

指导  

顶礼隆波，（我）用经行做为固定形式，想请隆波指导。

มาเดินซิ

来 走 语气词

来….走走看，

เดินจงกรม จริง ๆ 

经行    真正的

คือเดินรู้สึกตัวนะ

是 走 觉知自己 语气词

真正的经行是走着觉知自己。

ขั้นแรกเดินรู้สึกตัว

开始 走 觉知自己

ขั้นต่อไปก็คือเดินเห็น

接下来  就 是 走 看见

ความจริงของตัว

实相  的 身体

第一步是走着觉知自己，接下来是走着观身体的实相。

อ้าว หนีไปคิดแล้ว

语气词   跑 去 想 了

（心） 跑去想了，

เดินรู้สึกตัวเอา พอจิต

走 觉知自己 当 心

หนีไปคิดเราหยุด 

跑 去 想 我们 停

走的时候要觉知自己，当心跑去想，我们就停下来。

แล้วพอรู้สึกตัว

然后 当 觉知自己

แล้วเดินใหม่ 

然后  走  再

当觉知自己时，再开始走。

อ้าวไป เดินไปเลยซิ

语气词  走 去 强调 语气词

继续走吧！

เนี่ยหนีไปคิดตรงนี้ 

语气词 跑 去 想 这里

这一刻（心）跑去想了，

จิตหนีไปคิด

心 跑 去 想

เราก็หยุดก่อน 

我们 就 停 先

แล้วรู้สึกตัว 

然后 觉知自己

แล้วค่อยเดินใหม่ 

然后 接着 走 再

心跑去想，我们先停下来，然后觉知自己，再继续走。

หันไปแล้วก็รู้สึกตัว

转身  然后 就 觉知自己

เมื่อกี้จิตมันเดิน 

刚才  心 它 走

แล้วเท้ามันยังไม่ได้เดิน 

然后 脚 它 还  没有 走

转身，然后觉知自己，刚才，…心先走了，脚还没走。

รู้สึกไหม

感觉到吗

จิตมันไปก่อนเท้าแล้ว

心 它  先走  脚 了

感觉到了吗？心，它比脚先走。

กายกับใจให้

身 和 心 让 

สัมพันธ์กัน 

关联 互相

เดินจงกรมนะ 

经行 语气词

ร่างกายเคลื่อนไหว

身体 动

ใจรู้สึกไป

心 感觉 去

身和心要互相 关联，经行内呐…身体动，心不断地觉知。

บางทีใจร้อน 

有时 心 着急

ใจไปก่อนแล้ว

心 先走 了

เท้ายังไม่ได้ไป

脚 还 没有 去

อย่างนี้ไม่ดี 

这样 不好

有时心急，心先走，脚还没走，这样不好。

หรือเท้าไปแล้ว

或者 脚 去   了

ใจหนีไปที่อื่น 

 心 跑 去 别处

อย่างนี้ไม่ดี นะ

这样 不好 语气词

或者脚走了，心跑到别的地方去了，这样也不好。

ไปเดินบ่อย ๆ ไป

去 走 常常  去

常常去走，

เดินอีก 

走  再次

เดินให้ดูอีกรอบ

走 让 看   再次

แน่นแล้วรู้สึกไหม 

憋闷 了 感觉到 吗

再走，再走一回给隆波看，憋闷了，感觉到了吗？

ใจแน่นๆถ้าแน่น ๆ 

心 憋闷  如果 憋闷

แสดงว่าเริ่มบังคับแล้ว

表示 连词  开始 逼迫 了

อ้าว ไปนั่งไป 

语气词  去 坐 去

心憋闷了，如果憋闷，表示经开始逼迫。好，回去坐吧！

รู้สึกไหม ใจโล่งขึ้น

感觉到 吗   心 通透了

感觉到了吗？ 心通透了。

งั้นการเดินจงกรม

因此  经行

หมายถึง 

意思是      

ทุกก้าวที่เดินนะ 

每步  的 走 呐  

ด้วยความมีสติ

伴随  有觉性

因此“经行的意思就是迈出的每一步都要有觉性”。

นะเดินจงกรมไม่ใช่

语气词  经行 不是

เดินกลับไปกลับมา

 走  来来回回

经行不是来回踱步，

ถ้าเดินกลับไปกลับมา

如果 走  来来回回 

แล้วไม่มีสติ 

然后 没有 觉性     

เรียกเดินเรื่อยเปื่อย

称为 走 持续而无目标的

เดินอยู่ทรมานตัวเอง

走  在 折磨  自己

如果来回踱步而没有觉性，称为随便走，折磨自己的走。

อย่างช้อปปิ้งอยู่มีสติ 

比如   购物 在 有觉性

เรียกเดินจงกรมนะ

称为  经行  语气词

譬如购物时有觉性，称之为经行。

อย่างนี้ควรจะ 

这样    应该   

ท่องพุทโธพุทโธ 

念诵  佛陀  佛陀

ประกอบไหม

 伴随    吗

这样我应该（在经行时）念诵佛陀吗？

ไม่ต้องมากนะ

不 需要  很多 语气词

หนูแค่เดิน

你 只  走 

อย่างนี้แหละ 

这样 语气词

แล้วก็ค่อยรู้ทัน

然后 就 持续 及时知道 

จิตใจตนเองไป

心   自己 去

不需要太多，你就这样走，然后不断地及时知道自己的心。

เดินแล้ว

走 然后 

จิตหนีไปคิดก็รู้ 

心 跑 去 想 就 知道

อย่างเมื่อกี้ 

像 刚才  

จิตอยากพูด รู้สึกไหม 

心 想要 说  感觉到 吗   

ดันเฮือกขึ้นมาอย่างนี้

推  强烈的 起来  这样

走着，心跑去想时，要知道。像刚才，心想说话，感觉到了吗？

จิตอยากพูด

心 想要 说

ก็รู้ว่าจิตอยากพูด 

 就 知道 连词 心 想要 说

心想说话时，知道心想说话。

เดินไปนะ 

走 去 语气词

จิตหนีไปคิด 

心 跑 去 想

รู้ว่าจิตหนีไปคิด

知道 连词 心 跑 去 想

走着，心跑去想，知道心跑去想了。

เดินไปแล้ว

走 去 了 

ก็เกิดสงสัย เอ๊ะ 

就 生起  怀疑 哦 

ที่เดินอยู่ดีไม่ดีนะ 

连词 走 在 好不好 语气词

รู้ว่าสงสัย 

知道 连词 怀疑  

เดินแล้วก็

走 然后 就

อ่านจิตตนเอง

读 心 自己  

เป็นฉอดๆไป

是  不停的  去

走着，若（心）生起疑惑“这样走，好还是不好？”，要知道（心生起）怀疑了。

นะ ไปไปทำเอา 

语气词 去   去   实践

去…去实践

แล้วอย่างนี้ 

然后 这样

วิหารธรรมจำเป็น

禅修所缘   必要的

จะต้องสอดคล้อง

要 必须  一致

กับการปฏิบัติ

和 禅修

ในรูปแบบไหมค่ะ

在 固定形式 吗 语气词

那么，禅修所缘是否需要与固定形式相一致呢？

ถ้าเราเดินเอา 

如果 我们 走

ก็คือใช้กาย

就 是 用 身体

เป็นวิหารธรรม 

做为 心的住处

如果我们经行，那就是用身体做为心的住处(vihara dhamma)。

อยู่ในกายานุปัสสนา

是   在 身念处

ในบรรพที่เรียกว่า

在 篇  连词 称为

อริยาบถบรรพ

威仪      篇

是在身念处，这篇称为“威仪篇” 。

ยืน เดิน นั่ง นอน

站   走  坐 卧

ด้วยความมีสติ

伴随 有觉性

行、住、坐、卧要有觉知性，

เดินมีสติ

走 有觉性

แล้วยืนเดินนั่ง

然后 站 走 坐

ก็ต้องมีสติด้วยนะ

就 需要 有觉性 也 语气词

“行” 有觉性了，站、行、坐也要有觉性。

เพราะฉะนั้นเราจะ

因此     我们 要 

มีสติตลอดวันเลย

有觉性  一整天 语气词

因此我们将一整天都保持觉性。

เพราะทั้งวัน 

因为 整天

คือยืน เดิน นั่ง นอน

是 站 走 坐  卧

因为整天都在行、住、坐、卧。